एक अनुभव - grand motherचा

एक अनुभव - grand motherचा

  

परवा मिटींगसाठीम्हणून Happy Home ला गेले..... आणि काय पर्वणी..... मस्तच.... माझ्यासाठी मिटींगच्या निमित्ताने मिळालेले ग्रॅन्ड सेलिब्रेशनच होते..... 
मी मुलाच्या परिक्षेमुळे जरा टेंशनमध्येच होते त्यात त्याला एक पेपर जरा जड गेला त्यामुळे जरा जास्तच भिती वाटत होती..... पण आई आणि मामांना मी अशी राहीलेली कसे आवडेल नाही का? त्यांनी लगेच मला मिटींगला बोलावून घेतले.... रोहनच्या Geometryच्या पेपराच्या दिवशी मिटींग होती.... निघाले  ते त्याच्या पेपराची मनात भिती घेऊनच.... 

मी सध्या रजेवर असल्याने रोहन पेपराला बसलेला असताना घरी श्रीगुरुक्षेत्रमंत्राचे पठण करायची..... त्या दिवशी मिटींगमुळे माझे पठण अर्धेच रहाणार असे क्षणभर माझ्या मनात येऊन गेले.... पण लगेच जाणीव झाली की मी मिटींगच्या निमित्ताने मी श्रीगुरुक्षेत्रम्‌ मध्येच जाणार नाही का..... म्हणजे त्याला त्याचा नक्की फायदाच होणार...... अशा निर्धाराने मी निघाले..... प्रवासात थोडी रखडपट्टी झाली शंका आली की मला लेट होतो की काय?... पण नाही जेमतेम ५ मिनिटे आधी पोहोचले आणि हुश्श्श्श केले..... 

तेथेच आम्हाला पौरससिंहची न्युज कळली.... मस्तच.... आम्ही सगळ्यांनी त्यांना तिकडेच अभिनंदन केले..... तेवढ्यात मिटींगसाठी बोलावण्यात आले...... 

परम पूज्य सुचित दादांना मिटींग घेण्यासाठी खुर्चीत बसलेले पाहीले आणि हायेसे वाटले कारण रोहनबाबत आम्ही त्यांच्या मार्गदर्शनानेच चालत आहोत.... मी खूप प्रयत्न करीत होते मिटींगकडे लक्ष द्यायचा...पण तरीही मिटींग चालू होती आणि मधे मधे माझ्या मनात रोहनचा आता पेपर सुटेल..... त्याला कसा गेला असेल पेपर.....त्याचा पेपर वेळेत पूर्ण झाला असेल का की काही राहीले असेल?... कारण त्याचा हा सर्वात नावडता व टॆंशनचा पेपर होता....असे नानाविध विचार मनात घोळत होते.... किंबहूना भेडसावतच होते.... रोहनपेक्षा मलाच त्या पेपराचे टेंशन आले होते..... आणि अचानक मामांनी आजचा पेपर चांगला होता असे मला सांगितले..... मला पटकन कळलेच नाही मी हे काय ऐकते... शेवटी त्यांनी परत मला सांगितले की आजचा पेपर चांगला होता.... आणि त्या क्षणी मला काय बोलावे सुचलेच नाही..... अर्थात मला एकदम टेंशन रीलिज झाल्यासारखे वाटले..... त्यात मामांनी आईला भेटून जा असे आम्हा सर्वांना म्हणाले..... कशी आपली काळजी घेतात ना बघा.... आधी टेंशनमधून पण रिलॅक्स केले नंतर grand आनंद अनुभवायला दिला....

मिटींग संपल्यावर आम्ही खाली निघालो आईला भेटायला तेवढ्यात दुसर्‍या माळ्यावर ऑफिसमध्ये internal meeting आहे तिकडे आधी जायचे ठरले.... खरे तर माझे त्या मिटींगमध्ये लक्षच नव्हते एक तर खूप खूप दिवसांनी आईला बघणार होती आणि ते ही अत्यंत.... सुंदर अशा आनंदाच्या प्रसंगी..... मस्तच.... खरचं मला मी किती lucky आहे याची जाणिव झाली...... एकदम एक्साईटेड होती मी.... खाली गेल्यावर कळले आई आता थोड्या वेळावुर्वीच निघाली..... परत मन खट्टू झाले..... काय करू... आईला भेटायची संधी गेली की काय..... अशी भिती वाटली.... पण लगेच कळले की आई येणार आहे..... मग काय परत एक्साईटमेंन्ट...... मधे मी अशोकसिंहना फोन लावायचा प्रयत्न केला..... परंतु त्यांना आवाजच ऐकायला येत नव्हता... तेवढ्यात लिफ्ट वाजली.... आई आली..... आहाहाहा काय ते रुप काय ती entry.... मी फिदा झाले तिच्यावर..... म्हणजे नेहमीच फिदा असतो आम्ही पण.... परत एकदा.....मस्तच.... असे वाटले की असेच फक्त तिच्याकडॆ पहात रहावे आणि तो आनंद अनुभवत रहावे...... आम्ही सर्वांनी तिचे अभिनंदन केले.... आम्ही कोण तिला अभिनंदन करणारे.... तिच आम्हाला आनंद देते......

आई आली आणि आम्ही सारे तिचा तो आनंद, उत्साह, कौतुक आणि बरेच काही ऒसंडून वाहताना पाहत होतो...... तिच्या हालचालीतूनही आनंद ओत प्रोत भरलेला जाणवत होता..... काय ते कौतूक सुनेचे आणि मुलाचे...... तिने लगेच सर्व कामांची वाटणीसुद्धा करून टाकली...... सुनेला काय खायला द्यावे..... बाळाचे कुठले काम कोणी करायचे, कोणी घोडा बनायचे, कोणी सु-शी काढायची आणि मुख्य म्हणजे कोणी त्या बाळाला खेळवायचे..... या सर्वांचे तिने लगेच..... planing.... केलेसुद्धा..... एवढा तो आनंद अनुभवत होतो ना की असे वाटले घड्याळाचे काटे इकडेच थांबावे.

एवढेच काय तर काळ ही थांबावा आणि आम्ही तिकडून बाहेरही पडू नये.... आईने सांगितल्यामुळे आम्हाला प्रथमच grand mother या शब्दाचा अर्थ कळला...... mother चा grandness वाढतो तेव्हा ती grand mother होते म्हणजेच 'आज्जी' होते..... किती छान आहे ना..... आईचे प्रेम पाहून मला तर वाटले..... पुढे कधीतरी माझ्या आयुष्यात आज्जी होण्याचा प्रसंग मी आजच अनुभवला... मलाच नाही तर तिकडे असणार्‍या प्रत्येक स्त्रीला तसेच जाणवलेले असणार..... 

आईचा एवढा आनंद पाहून खूप इच्छा झाली की बापूंनाही 'आबा' झाल्याचा कीती आनंद झाला असेल तेही पहायला मिळावे.... आणि क्षणभरात 'आबा' आणि 'बाळा'चे प्रॆमही कल्पनेतून अनुभवल्यासारखे वाटले....

एकदम स्वच्छतेत काटेकोर असणारी आई.... पण आता तिची शिस्त गायब झाली होती..... ती म्हणाली आता पसारा असेल तरी मला चालेल.... उलट पसारा नसेल तर मग चुकल्यासारखे होईल......त्या बाळाने काहीही केले तरी मला चालणार आहे.... मी त्या बाळाला काहीही बोलणार नाही..... उलट बाळाच्या आई-बाबांनाच ओरडणार..... आता mother च्या आधी grand mother असणार आहे.... 

ती म्हणाली की आधी लहानपणी काही मज्जा करायची राहीली असेल.... आता मी आज्जी बनून सर्व इच्छा पूर्ण करणार..... मला आता कोणी मुलीच्या जातीला हे करायचे नाही ते करायचे नाही असे सांगणारच नाही.....

एकंदरीत तो आईचा आनंदाचा जल्लोष पाहून मी तर मलाच विसरून गेले.... असे वाटत होते... की इकडून निघूच नये..... जायची वेळ आली.... आई रूममध्ये गेली.... भरून आले तेवढ्यात आईकडे पार्टी मागायचीच राहीली असे वाटले..... तसे आम्ही बाहेर पडता पडता शर्मिलावीराला बोललो की तु आमचा निरोप सांगशील का?.... तेवढ्यात आई परत बाहेर आली आम्ही परत आत गेलो आम्ही काही बोलायच्या आत तिनेच आम्हाला विचारले की काय माझ्याकडून treat मागता काय?.... आणि आम्ही सगळ्या जणी आवाक्च झालो......

एकंदरीतच आढावा घेता परवाचा दिवसच माझ्यासाठी grandnees happy day होता....मी येताना कशी आले आणि निघताना किती आनंदात निघाले......

खूप खूप श्रीराम.......परम पूज्य बापू, परम पुज्य आई आणि परम पुज्य दादा माझ्याकडे शब्दच नाहीत आता... मी खूप खूप अंबज्ञ आहे.....

|| हरि ॐ ||